28 Ι Η ENNOIA THΣ ΜΕΤΑΠΟΛΗΣ [μέρος β']

Η έννοια της Μετάπολης δηλώνει μια πραγματικότητα που ενσωματώνει και υπερβαίνει την κλασική έννοια της μητρόπολης, η οποία περιγράφει τα μεγάλα αστικά συγκροτήματα και τη μεγάλη πόλη που αναλαμβάνει τις πιο υψηλές λειτουργίες στο πλαίσιο της περιφερειακής ή της τοπικής αστικής ιεράρχησης. Σύμφωνα με τον Francois Ascher, ΄μια Μετάπολη είναι το σύνολο των χώρων όπου το σύνολο ή τμήμα των κατοίκων, των οικονομικών δραστηριοτήτων ή των περιοχών, βρίσκεται ενσωματωμένο στην καθημερινή λειτουργία μιας μητρόπολης. Μια μετάπολη αποτελεί γενικώς ένα λεκανοπέδιο κατοίκησης και δραστηριοτήτων. Οι χώροι που συνθέτουν μια μετάπολη είναι κατ' ουσίαν ετερογενείς και όχι κατ' ανάγκη συνεχείς. Μια μετάπολη περιλαμβάνει το λιγότερο μερικές χιλιάδες κατοίκους'.

Πέρα από αστικογεωγραφικά δεδομένα, η μετάπολη φέρει μια νέα πραγματικότητα, την παγκόσμια επικράτηση του αστικού, και αντιπροσωπεύει την απελευθέρωση από τους καταναγκασμούς της ιστορίας και του γεωγραφικού τόπου, την εξάπλωση νέων κανόνων, μεγεθών και προγραμμάτων, την ενσωμάτωση διαφορών, την εξερεύνηση του αγνώστου, την αναζήτηση του νέου.

27 Ι Η ENNOIA THΣ ΜΕΤΑΠΟΛΗΣ [μέρος α']

'Να βρίσκουμε ή να ξαναβρίσκουμε; Να γνωρίζουμε ή να αναγνωρίζουμε; Στο ενδιάμεσο διάστημα ανάμεσα σ' αυτούς τους όρους, η αντιληπτική εικόνα έχει εξαφανιστεί, η πόλη έχει γίνει ένα αστικό συγκρότημα, κάτι σαν Μετάπολη' γράφει ο Paul Virilio.

Στο έργο 'Les nouveaux principes de l' urbanisme. La fin des villes n' est pas a l' ordre du jour', o Francois Ascher υποστηρίζει πως η Μετάπολη είναι η πόλη των πόλεων, η πόλη των τόπων και των ροών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα Μετάπολης είναι οι σύγχρονες μεγαλουπόλεις, οι οποίες χαρακτηρίζονται από έντονη διαφοροποίηση, όσον αφορά τη συνέχεια - ασυνέχεια της αστικής μάζας. Η Μετάπολη εισάγει μια κατάσταση πέρα από σύνορα χωρών και γεωφυσικά εμπόδια, όπου το τεχνητό, το ηλεκτρονικό και το άυλο συμπληρώνουν και τείνουν να αντικαταστήσουν το φυσικό και το υλικό. Στην περίπτωση της Μετάπολης, η πόλη στην παραδοσιακή της μορφή ως ορισμένο δομημένο σύνολο δεν υπάρχει πια : έχει διασκορπιστεί σε πολλαπλά αστικά συγκροτήματα.