15 Ι LOCUS

'Η έννοια του τόπου συνίσταται σε μια ολότητα 'κατασκευασμένη' από συμπαγή πράγματα που έχουν υλική υπόσταση, σχήμα, υφή και χρώμα. Όλα αυτά μαζί καθορίζουν έναν 'περιβαλλοντικό χαρακτήρα' που είναι η ουσία του τόπου. Γενικά ένας τόπος περικλείει εξ ορισμού έναν χαρακτήρα ή μια 'ατμόσφαιρα'. Άρα, ένας τόπος είναι ένα ποιοτικό 'καθολικό' φαινόμενο που δεν μπορούμε να το περιορίσουμε σε καμιά από τις ιδιότητές του, όπως οι χωρικές σχέσεις, χωρίς να χάσει τη συμπαγή του φύση'.

[Ch. Norberg-Schulz, 'Genus Loci ; towards a phenomenology of architecture']

Οι έννοιες λοιπόν που προσδιορίζουν τόσο τον φυσικό τόπο όσο και τον κατασκευασμένο είναι ο 'χώρος' και ο 'χαρακτήρας' που υποδηλώνουν, αντίστοιχα, την τρισδιάστατη οργάνωση των στοιχείων που συγκροτούν έναν χώρο, καθώς και τη γενική 'ατμόσφαιρά' του. Τελικά, δεν είναι τόσο η ολότητα όσο η τοπικότητα που μας ενδιαφέρει, προκειμένου να δομήσουμε μια θεωρία αρχιτεκτονικής πάνω σε νοηματικά πλούσιες στοιχειώδεις δομές. Ο 'τόπος' αποτελεί την κυρίαρχη παράμετρο που προσδιορίζει μια τέτοια φιλοσοφία.

'Η ουσία του χώρου αντικαθρεφτίζει τι θέλει... στην ουσία του χώρου υπάρχει το πνεύμα και η θέληση για έναν ορισμένο τρόπο ζωής, το σχέδιο πρέπει να ακολουθεί πιστά αυτή τη θέληση... Πριν ένας σιδηροδρομικός σταθμός γίνει κτίριο, θέλει να είναι δρόμος'.

[Louis Kahn, 'U. Conrads']